W dniach 16-17 lutego br. w Nidzicy odbyło się posiedzenie Konwentu Powiatów Województwa Warmińsko-Mazurskiego pod przewodnictwem starosty lidzbarskiego Jana Harhaja, w którym wzięli udział starosta Paweł Cieśliński, wicestarosta Krzysztof Aurast i etatowy członek zarządu Janusz Kaczmarek.
W trakcie obrad, w których uczestniczył m. in. jako gość wojewoda Artur Chojecki, starostowie debatowali przede wszystkim nad stanowiskiem w sprawie sytuacji Domów Pomocy Społecznej. Poruszone zostały również tematy dotyczące sytuacji gospodarczej naszego województwa, stanu: dróg powiatowych, służby zdrowia, kondycją finansową szpitali powiatowych oraz nad finansowaniem placówek oświatowych.
Najważniejszy, wypracowany w trakcie posiedzenia konwentu dokument, to Stanowisko w sprawie sytuacji Domów Pomocy Społecznej, który zostanie przekazany do wiadomości Ministra Rodziny i Polityki Społecznej, a także Wojewody Warmińsko-Mazurskiego.
Starostowie w dokumencie skierowanym do Ministra Rodziny i Polityki Społecznej oraz do Wojewody Warmińsko-Mazurskiego wskazują, iż:
„Największym problemem jest zachowanie płynności zatrudnienia w zespole terapeutyczno-opiekuńczym. Właściwa ilość personelu wpływa na jakość usług świadczonych na rzecz mieszkańca, a pracownik zespołu terapeutyczno-opiekuńczego jest ,,podstawową usługą” w każdym domu pomocy. W chwili obecnej mamy trudności z zabezpieczeniem kadry. Jednym z powodów jest nierówność płac pielęgniarek, opiekunów i fizjoterapeutów, pracujących w jednostkach pomocy społecznej i placówkach medycznych. W szpitalu opiekun otrzymuje ok. 1500 zł więcej niż opiekun pracujący w pomocy społecznej, dlatego pracownicy DPS-ów sygnalizują swoje niezadowolenie i dyskryminację płacową. Jeśli warunki płacowe nie ulegną zmianie, wielu z nich może zmienić pracę na bardziej opłacalną. Potrzebne są zatem pilne środki zaradcze, żeby utrzymać wykwalifikowany, stały zespół do pracy z mieszkańcami. Problemem jest też zapewnienie właściwego zabezpieczenia pracowników w sytuacjach nadmiernych absencji. Ostatnio wyraźnie widać trudności z pozyskaniem osób do pracy na zastępstwo.
Brak skierowań do DPS-ów przez ośrodki pomocy społecznej to kolejny problem. Wolne miejsca w placówce powodują odpływ środków finansowych. Ośrodki pomocy społecznej chętniej kierują do ZOL niż do DPS. Potrzeba stałego utrzymywania i podnoszenia standardów opieki, oprócz odpowiednio wykwalifikowanych kadr, wymaga również dobrego wyposażenia infrastruktury. Niewystarczająca ilość środków finansowych na modernizacje jednostek powoduje, że niedoinwestowane technicznie jednostki ulegną degradacji. Ich odtworzenie stanie się bardzo trudne. Ponadto wiele placówek po zmianie przepisów ppoż. musi zmodernizować budynki, aby spełniały normy bezpieczeństwa pożarowego”.
Jako że Domy Pomocy Społecznej stanowią jedną z istotnych alternatyw dla osób zależnych, tym samym instytucje publiczne, zaangażowane w ich funkcjonowanie, powinny niezwłocznie wzmocnić działania na rzecz podniesienia jakości usług w tych jednostkach.
BP
/zdjęcie główne przedstawia uczestników wydarzenia/