Powiat Działdowski
10 października 2021 r. w Domu Pracy Twórców w Płośnicy odbyła się Gala Laureatów XVIII Powiatowego Konkursu Twórczości Własnej „Złote Piórko”. Główne cele konkursu to rozwijanie wrażliwości i zainteresowań literackich, popularyzacja literatury, a także wspieranie i promocja talentów literackich.
W kategorii „szkoły średnie – wiersz” pierwsze trzy miejsca zdobyli nasi uczniowie. I i II miejsce zajął Błażej Leśniewski – uczeń kl. IIIb Technikum w zawodzie technik budownictwa, natomiast III miejsce zdobył Rafał Józefowicz- uczeń kl. IIIc Branżowej Szkoły I stopnia.
Gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów!
Więcej na stronie internetowej: https://www.facebook.com/MojeDzialdowo/photos/pcb.4515581961796247/4515483088472801/
Nadesłała: Teresa Kińska
/zdjęcie główne przedstawia grupę osób/
Wiersze laureatów:
I miejsce – Błażej Leśniewski
Nie zazna spokoju…
Nie zazna spokoju ten,
Kto miłości nie doświadczył
Wszak puste serce gorsze od złego
Nie zazna spokoju ten,
Kto tego nie zobaczył.
Nie zazna spokoju ten,
Kto smutku nie doświadczył
Wszak słone łzy świadectwem wszystkiego
Nie zazna spokoju ten,
Kto tego nie zobaczył.
Nie zazna spokoju ten,
Kto wszystkiego już doświadczył
Wszak będzie dążył do poznania innego
Nie zazna spokoju ten
Dopóki nie zobaczy.
II miejsce – Błażej Leśniewski
Czymże byłaby miłość
Jeśli smutek to łzy,
A śmiech to radość,
Czymże byłaby miłość?
Czy pocałunkiem słodkim
z ust Twych czerwonych?
Czy sercem gorącym
od Twego spojrzenia?
A może różą przepiękną
na polu rosnącą?
Albo snem urokliwym
nocą przychodzącym?
Żadnym z tych wielu.
Miłość to wierność i zaufanie.
Pielęgnowane – urośnie wielkie,
Lecz zaniedbane – marnie zwiędnie.
III miejsce – Rafał Józefowicz
Przejście
Sumienie, czymże jest sumienie
W świecie ludzi wyżartych z emocji?
Cierpią wciąż ci ludzie prości
A przecież trwogą, to że żyjemy.
Budzą się przydworni słudzy
Kiedy już mrok przysłania oczy
Oni mają się za ludzi
Ale nie przyjmują pomocy.
Spójrz… już sypie się klepsydra
Znasz zbyt dobrze to miejsce
Choć już czas rozwija skrzydła
Wiesz…, że to tylko przejście.
Oni nie żyją naprawdę…
Przyznać się wstydzą.
Choć wciąż niosą pogardę
Patrzą… lecz nie widzą…
