Powiat Działdowski
Leśna ścieżka dydaktyczna znajduje się na terenie Nadleśnictwa Lidzbark w odległości 5 km od centrum Lidzbarka. Wysokie walory przyrodnicze i krajobrazowe w znaczący sposób podnoszą atrakcyjność turystyczną Nadleśnictwa Lidzbark, na którego terenie utworzono 4 rezerwaty przyrody, w tym: Ostrów Tarczyński, Jar Brynicy, Klonowo oraz Piekiełko, a w 1990 r. Górznieńsko-Lidzbarski Park Krajobrazowy.
Długość trasy wynosi 2,4 km, a czas przejścia szacuje się na ok. godzinę. Łączy się ona z równie interesującą ścieżką przyrodniczą “Nad Jeziorem Lidzbarskim” Welskiego Parku Krajobrazowego. Biegnie leśnymi drogami po malowniczym terenie, wzdłuż urokliwego wąwozu, stromym zboczem opadającym ku południowo-zachodniemu skrajowi Jeziora Lidzbarskiego. Spacer nią sprawia wiele przyjemności, ponieważ jest doskonale przystosowana do zwiedzania przez grupy turystyczne – wzdłuż trasy umieszczone są stoły, ławy i tablice informacyjne.
Początek ścieżki jest zlokalizowany przy położonej w zacisznym zakątku kompleksów leśnych siedzibie Nadleśnictwa Lidzbark. Wzdłuż trasy umieszczono 13 stanowisk informacyjnych z tablicami dotyczącymi gospodarki leśnej oraz 50 małych tabliczek opisujących interesujące elementy fauny i flory powiatu oraz ciekawe zjawiska zachodzące w przyrodzie. Ścieżka ta stanowi doskonałe miejsce do aktywnego wypoczynku i jednocześnie pomaga w prowadzeniu przez pracowników nadleśnictwa zajęć edukacyjnych zarówno dla mieszkańców powiatu, jak również przebywających na tym terenie turystów. Na początku trasy umieszczone są 3 tablice i duża wiata, w której może schronić się ok. 40 osób oraz tabliczki opowiadające o najważniejszych wydarzeniach z historii Lidzbarka, wykorzystaniu drewna przez człowieka i pozyskiwaniu żywicy.
Stanowisko pierwsze informuje o historii i zasobach przyrodniczych Nadleśnictwa Lidzbark, które zostało utworzone pod zaborem pruskim w 1874 r. jako Nadleśnictwo Królewskie. Z tamtych czasów ocalało niewiele dokumentów, w tym mapa nadleśnictwa z 1894 r., z której można dowiedzieć się np. jak wyglądały drzewostany 120 lat temu. Ocalała też ostatnio odrestaurowana pierwotna siedziba nadleśnictwa.
Stanowisko drugie przedstawia przebieg Leśnej ścieżki dydaktycznej.
Stanowisko trzecie pozwala na zapoznanie się z przekrojami drzew i krzewów. Uwidoczniono i objaśniono tu różnicę między drewnem iglastym, a liściastym.
Stanowisko czwarte zlokalizowane jest na terenie rezerwatu Klonowo o pow. 32,64 ha. Przedmiotem ochrony jest tu imponujących rozmiarów sosna pospolita (wysokość do 33 m), której wiek określono na 220 lat oraz interesująca szata roślinna na żyznym siedlisku lasu świeżego. Można spotkać tu rośliny objęte ochroną, w tym: wawrzynka wilczełyko, lilię złotogłów, konwalię majową i kopytnika pospolitego.
Stanowisko piąte i szóste prezentuje odnowienie naturalne w różnych klasach wieku. W przedstawionych drzewostanach potężne stare sosny stopniowo ustępują miejsca gatunkom liściastym, takim jak: klon, grab, brzoza, czy osika. Wędrując dalej ścieżką, tuż za tabliczką dotyczącą sosny zwyczajnej, idziemy w górę do pomnikowego ok. 500-letniego dębu. Proponujemy tu krótki odpoczynek. Idąc dalej docieramy do pomostu, z którego rozpościera się wspaniały widok na odnogę Jeziora Lidzbarskiego, zwaną Skomiały i na półwysep Kamszatka.
Stanowisko siódme i ósme przedstawia drzewostan rosnący na stromym stoku wąwozu, który zapobiega procesom erozyjnym wierzchnich warstw gleby. Znajdziemy tu również informację, dotyczącą ukształtowania tego terenu w wyniku działania lodowca skandynawskiego.
Stanowisko dziewiąte opisuje zalesianie gruntów porolnych. Otaczający nas drzewostan został posadzony tuż po wojnie na wcześniej użytkowanych rolniczo gruntach. Wiadomo, że niska jakość hodowlana i techniczna takiego drzewostanu jest konsekwencją upraw na tych terenach, jednak każde następne pokolenie drzew będzie charakteryzowało się coraz lepszymi cechami.
Stanowisko dziesiąte prezentuje gospodarkę łowiecką i urządzenia do dokarmiania zwierząt. Można tu zobaczyć paśnik dla saren, lizawkę, czy buchtowisko dla dzików.
Stanowisko jedenaste pokazuje istotne aspekty ochrony lasu i podkreśla duże znaczenie bioróżnorodności, mającej istotny wpływ na kondycję drzewostanu. Dzisiejsze zmienione przez ingerencję człowieka lasy nie zawsze są w stanie same bronić się przed zagrożeniami, dlatego konieczne jest stwarzanie korzystnych warunków do życia pożytecznej fauny i flory poprzez skuteczne metody niszczenia szkodników, jak również przez kompleksowo – ogniskową metodę ochrony lasu np. remizy, czy budki łęgowe dla ptaków.
Stanowisko dwunaste umieszczone jest na początku pomnikowej alei drzew, którą obecnie tworzy 105 dębów w wieku ok. 200 lat. Na tablicy wyjaśnione jest znaczenie określania – pomnik przyrody.
Stanowisko trzynaste w sposób bardzo poglądowy przedstawia powstawanie lasu oraz jego pielęgnację. Idziemy dalej, skręcamy w lewo i pomnikową aleją drzew kierujemy się do miejsca, w którym kończymy naszą wyprawę.
